Το κλίμα των Χανίων

Η µορφολογία του εδάφους και η θέση της Κρήτης στο κέντρο της Μεσογείου έχουν άµεση απήχηση στο κλίµα του νοµού Χανίων, που χαρακτηρίζεται εύκρατο µεσογειακό και ιδιαίτερα ξηροθερµικό, µε την ηλιοφάνεια να καλύπτει το 70% των ηµερών του έτους. Ο χειµώνας είναι ήπιος, και ο καιρός από το Νοέµβριο µέχρι τον Μάρτιο χαρακτηρίζεται κρύος, όχι όµως παγερός, και βρέχει συχνά.Τα Λευκά Όρη ασπρίζουν στις αρχές του Νοέµβρη από χιόνι που διατηρείται µέχρι το τέλος του Μάη, αλλά σπανιότατα θα δει κανείς χιόνι στα πεδινά.Τον Απρίλη ο καιρός είναι γλυκός κι ευχάριστος και είναι λίγες η φορές που η λιακάδα µπορεί ξαφνικά να αντικατασταθεί από λίγη βροχή. Τον Οκτώβρη σπάνια βρέχει, ο καιρός διατηρείται ζεστός και ήπιος και το µπάνιο στην θάλασσα είναι ακόµη ευχάριστο. Ο Μάης και ο Σεπτέµβρης είναι κατά κανόνα ηλιόλουστοι, αλλά όχι υπερβολικά ζεστοί. Το καλοκαίρι όµως είναι αρκετά ζεστό και ξηρό.Ο Ιούνης ο Ιούλης και ο Αύγουστος είναι οι πιο ζεστοί µήνες του χρόνου χωρίς βροχοπτώσεις. Στα ηµιορεινά και τα ορεινά του νοµού οι θερµοκρασία είναι χαµηλότερη, ενώ αντίθετα στα νότια παράλια και την πεδινή ενδοχώρα είναι κατά µερικούς βαθµούς υψηλότερη.

Η λιμνη της Αγιας

Μια από τις δύο λίμνες που υπάρχουν στην Κρήτη είναι αυτή της Αγιάς. Βρίσκεται πλάι στο δρόμο και την άνοιξη αποτελεί τον ιδανικό χώρο για σπάνια φυτά, για πουλιά επισκέπτες αλλά και για κάθε φυσιολάτρη.

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Οι Κρητικοί έχουν άλλο έναν τρόπο για να μιλούν, να δείχνουν τα αισθήματα τους και να εύχονται για τις γιορτές. Τις ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ!!!


ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΟΥΣ ΜΑΡΑΓΚΟΥΣ
ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΑ ΘΡΑΝΙΑ
ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΟΥΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Σ' ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.


Η ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ Η ΚΡΗΤΙΚΗ
ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΙΑ ΧΑΡΗ
Μ’ ΑΥΤΗΝ ΜΙΛΑ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΛΙΑ
ΤΟ ΚΑΘΕ ΠΑΛΙΚΑΡΙ.


ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΕΓΚΛΗΜΑ
ΛΕΓΕΜΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ
ΜΑ ΜΑΘΕ ΠΩΣ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ
ΤΟ ΚΑΜΑ ΚI ΕΙΣΑΙ ΑΙΤΙΑ.


ΤΑ ΌΡΗ ΒΓΑΖΟΥΝΕ ΒΟΣΚΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΜΠΕΚΡΗΔΕΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΟΛΕΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥΣ
ΚΙ Η ΛΥΡΑ ΜΕΡΑΚΛΗΔΕΣ.


ΠΟΛΛΕΣ ΠΙΚΡΕΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΣXΟΛΕΙO
ΜΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΗ
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟ ΣΤΥΛΟ
ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙ.


ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΜΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ
ΧΡΥΣΟ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΝΑ ΛΑΜΨΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ


ΘΑ ΚΑΝΩ ΘΕΛΕΙ ΤΑΡΑΧΗ
ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΓΕΝΑΡΗ
ΝΑ ΡΙΞΩ ΧΙΟΝΙΑ ΚΑΙ ΝΕΡΑ
ΑΛΛΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ.


ΟΡΚΙΣΤΗΚΑ ΝΑ Σ’ ΑΓΑΠΩ
ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΩ
ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΒΑΝΩ


ΕΥΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΑΥΤΟ
ΜΟΝΟ ΧΑΡΕΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ
ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ
ΚΑΙ Σ’ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΧΑΡΙΣΕΙΣ.


ΦΙΛΙΕΣ ΠΟΥ ΘΕΜΕΛΙΩΝΟΝΤΑΙ
ΑΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΦΕΡΟ
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ
ΜΑ ΝΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΔΕΝ ΞΕΡΩ.


ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΕΧΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ
ΚΑΙ ΠΑΝΙΚΟΣ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ
ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ
ΗΝΤΑ ΖΗΜΙΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ


ΌΣΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ
ΤΟΣΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ.


ΚΑΥΓΑΔΕΣ ΜΕ ΤΟ ΓΙΑΣΕΜΙ
ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Ο ΚΡΙΝΟΣ
ΖΗΛΕΥΕΙ ΤΟΥ ΤΙΣ ΜΥΡΩΔΙΕΣ
ΓΙΑ ΔΕ ΜΥΡΙΖΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ.


Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ
ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΡΙΝΟΣ.
ΜΑ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΟΜΟΡΦΙΑ
ΜΑΡΑΙΝΕΤΑΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ.


ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΆΜΑ ΣΕ ΔΕΙ
ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟ ΠΙΑΝΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΛΑΜΨΗ ΣΟΥ
ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΧΑΝΕΙ.


ΌΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΥΓΗ
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ
ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
ΠΑΛΙ ΝΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣΕΙ.


ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
ΠΑΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΜΗΤΕΡΑ
ΔΕΝΤΡΟ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ
ΔΕΝ ΖΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ.


ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ Η ΖΩΗ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ
ΑΦΟΥ ΣΕ ΕΣΥΝΗΘΙΣΑ
ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ.


ΌΤΑΝ ΠΕΡΝΩ ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΕΙΣ
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΧΑΜΗΛΩΝΕΙΣ
ΤΣΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΛΟ
ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΘΑΝΑΤΩΝΕΙΣ..

Ο ΤΣΟΥΦΗΣ

Ο Τσούφης είναι η μασκότ του blog μας!

Στο νομό Χανίων έχουμε πολλές πολιτιστικές αλλά και θρησκευτικέσς εκδηλώσεις:

Μάρτιος: Αποκριάτικα Καρναβάλια σε Χανιά, Σούδα, Παλαιόχωρα, Καλύβες, Βατόλακο.
Μάιος: το δεύτερο δεκαπενθήμερο, εορτασμός της Μάχης της Κρήτης. Περιλαμβάνει εκδηλώσεις μνήμης προς τους πεσόντες και διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις.Κάθε Μάιο: «Κορήσια» -Αθλητικοί Αγώνες Canoe kayak στη λίμνη Κουρνά.
Αρχές Καλοκαιριού: «ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΑ» Διεθνείς αγώνες στίβου στο Εθνικό Στάδιο Χανίων.
Μάιος - Σεητέμβριος: Αθλητικές εκδηλώσεις στο Δήμο Νέας Κυδωνίας οι οποίεςπεριλαμβάνουν αγώνες Beach Volley, Beach Soccer, Beach Handball & ρακέτας.
Ιούλιος Αύγουστος ΣεπτέμΒριoς: Πολιτιστικό καλοκαίρι Δήμου Χανίων. Περιλαμβάνει μουσικές και θεατρικές παραστάσεις στο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου, στον Κήπο, στο Βενιζέλειο Ωδείο, στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας και παράλληλες εκδηλώσεις σε διάφορες συνοικίες της πόλης. Πολιτιστικό καλοκαίρι διοργανώσουν επίσης οι δήμοι Κισσάμου, Νέας Κυδωνίας, Πελεκάνου και Γεωργιούπολης.
Ιούνιος: Γιορτή Κερασιού στα Καράνρυ.
24 Ιουνίου: γιορτή Αγίου Ιωάννου του Κλήδωνα στο Φρε, στο Ακρωτήρι, σταΠεριβόλια, Θέρισσο, Βαμβακόπουλο.
21-28 Ιουλίου: Ελαφονήσια – Δήμος Ινναχωρίου. Περιλαμβάνουν επιμνημόσυνηδέηση στο μνημείο του Ελαφονησίου, Αθλητικούς Αγώνες Θεατρική Παράσταση,γιορτή προς τιμή των γερόντων και παραδοσιακό κέρασμα.26 Ιουλίου: Σύλλογος Προρβολής Κισάμου “Η Γραμπούσα” Προσκυνηματική εκδρομή από το λιμάνι της Κισάμου στον Μπάλο και το νησί της Γραμπούσας.
30-31 Ιουλίου: Γιορτή Κρασιού στις Βούβες.
Πρώτη Κυριακή Αυγούστου: Ευλογία Καρπών της γης στη Μονή Μιχαήλ Αρχαγγέλου (Ροτόντα) Κάτω Επισκοπή.
Ιούλιος: Γιορτή Καλιτσουνιού στην Κάντανο. Ιούλιος: Ναυτική Εβδομάδα στο Δήμο Χανίων στο Παλαιό Λιμάνι και κάθε δεύτερο χρόνο στην Παλαιόχωρα και στην Γεωργιούπολη.
5-12 Αυγούστου: Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων - Αγροτικός Αύγουστος 2005.7η Έκθεση Κρητικών προϊόντων ποιότητας. Νεώρια Χανίων, 19:30 - 23:30 www.nax.gr18 Αυγούστου: Γιορτή Λαϊνας (στάμνας) στα Νοχιά.
20 Αυγούστου: Γιορτή Μελιού στο Δημ. Δ/σμα Αφράτων.
Σεπτέμβριος: Γιορτή Σαρδέλας στην Σούδα και τη Νέα Χώρα.
27 Σεπτεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού Εορταστικές εκδηλώσεις στο παλιό λιμάνι των Χανίων.
Τέλος Οκτωβρίου ή αρχές Νοεμβρίου: γιορτή Κάστανου στον Πρασέ και στο Έλος.
Νοέμβριος: Γιορτή Τσικουδιάς στα, Νεώρια Χανίων, Λουτράκι Κυδωνίας, Κάντανο, Λίμνη Πλατανιά.
31 Δεκεμβρίου 1 Ιανουαρίου: Εορταστική υποδοχή του νέου χρόνου στην Πλατεία της Αγοράς από το Δήμο Χανίων.
Θρησκευτικές ΕκδηλώσειςΜεγάλη Εβδομάδα: σ' όλο το νομό γιορτάζονται με ευλάβεια τα Άγια Πάθη και ανήμερα του Πάσχα διοργανώνονται γιορτές με σουβλιστά αρνιά, κρασί και χορό.
23 Απριλίου ή την επομένη του Πάσχα: εορτή του Αγίου Γεωργίου: στο Δ.Δ. Βρυσών, στα Νέα Ρούματα, στον Καλόγερο Στροβλών, Ψαθογιάννο, Καμπανό, Πλατανιά και στην Ασή Γωνιά. Στην Ασή Γωνιά, μάλιστα, οι βοσκοί της περιοχής κατεβάζουν τα κοπάδια τους για αγιασμό και προσφέρεται γάλα και κρέας με πιλάφι στους παρευρισκόμενους.
8 Ιουνίου: Αγ. Θεοδώρων: στο νησάκι Θοδωρού
6 Αυγούστου: Μεταμόρφωση του Σωτήρος: στις Καλύβες, Ξηροστέρνι, Κεφάλα Δ. Βάμου, Δ.Δ. Τζιτζιφέ «του Χριστού της Βρύσης» Βουκολιές, Μάλεμε, Κακόπετρο, Πλεμενιανά.
15 Αυγούστου: Κοίμησης Θεοτόκου: Στο Κολυμπάρι, Χρυσοσκαλίτισσα, Πλατανιά, Θέρισσο, Παλαιά Ρούματα, Κεφαλά, Πεμόνια, Μεσκλά, Λουτράκι, Ορθούνι, Λικοτιναρά, Εξώπολη.
24 Αυγούστου: Αγ. Φανουρίου: στις Βρύσες Αποκορώνου στον Κυπάρισσο, στα Ραπανιανά
29 Αυγούστου: Αγίου Ιωάννου Ρηγολόγου: στην τοποθεσία Γκιώνα Ροδωπού,Μανολιόπουλο, Κουρνάς.
14 Σεπτεμβρίου: Τιμίου Σταυρού: Αλικιανό, Ξαμουδοχώρι, Βαρύπετρο, Ταυρωνίτη.
15 Σεπτεμβρίου: Αγ. Νικήτα: στο Φραγκοκάστελλο με την διοργάνωση Ιππικών, και Αθλητικών Αγώνων.
21 Νοεμβρίου: Εισόδια Θεοτόκου: στη Μητρόπολη Χανίων
6 Δεκεμβρίου: Αγίου Νικολάου: στο νησάκι Σούδα, Σπλάντζια.
12 Δεκεμβρίου: Αγίου Σπυρίδωνος στη Μητρόπολη Κισάμου.
24 Δεκεμβρίου, Νύχτα Χριστουγέννων: Αναπαράσταση της γέννησης του Χριστού Στα σπήλαια Τοπολίων και Μαραθοκεφάλας.

ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ ΣΑΜΑΡΙΑΣ
Ο εθνικός δρυμός Σαμαριάς βρίσκεται στο Νομό Χανίων και ιδρύθηκε το 1962, ύστερα από ενέργειες και προτάσεις της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης. Υπεύθυνη για το Δρυμό υπηρεσία είναι το δασαρχείο Χανίων.
Ο πυρήνας του Δρυμού έχει έκταση 48.500 στρέμματα, βρίσκεται στα Λευκά Όρη και περιλαμβάνει το φαράγγι της Σαμαριάς και τις γύρω πλαγιές, μέχρι τις κορυφές Γκίγκιλος (2080 m.) και Βολακιάς (2116 m.), στα δυτικά και την κορυφή Ψιρίστρα στα ανατολικά. Νότια ο πυρήνας ορίζεται από την όρμο της Αγίας Ρούμελης, στο Λυβικό Πέλαγος και βόρεια από το οροπέδιο «Ομαλός». Περιφερειακή ζώνη δεν έχει, προς το παρόν, ορισθεί.
Το τοπίο της Σαμαριάς είναι πραγματικά μεγαλοπρεπές. Από το βάθος του φαραγγιού, όπου κυλάει ένα μικρό ποτάμι με πλατάνια, υψώνονται άγριοι γκρεμοί που φθάνουν σε ύψος εκατοντάδων μέτρων. Και οι δύο πλευρές του είναι σκεπασμένες με πεύκα και μικρά κυπαρίσσια. Το φαράγγι της Σαμαριάς ή Φάραγγας όπως το λένε οι Σφακιανοί είναι το μεγαλύτερο και επιβλητικότερο της Ευρώπης. Όλο το τοπίο είναι μοναδικό στο είδος του για τα Βαλκάνια.

Το κλίμα μέσα σ' ένα τέτοιο φαράγγι, που το χαμηλότερο σημείο του βρίσκεται στα 100 μ. περίπου και οι ψηλότερες κορυφές του ξεπερνούν τα 2000μ., παρουσιάζει πολύ μεγάλες διαφορές. Στο νότιο τμήμα του φαραγγιού το κλίμα είναι μεσογειακό, παρόμοιο μ' αυτό που επικρατεί στη βόρειο Αφρική, με ζεστό και πολύμηνο καλοκαίρι, μικρό και ήπιο χειμώνα.

Οι πιο χαρακτηριστικοί τύποι βλάστησης μέσα στο φαράγγι είναι οι παρακάτω:
1. Παρόχθια βλάστηση από πλατάνια, στο ποταμάκι που κυλάει στο βάθος του φαραγγιού και στις ρεματιές που κατεβαίνουν από τις γύρω πλαγιές.
2. Θαμνότοποι με πουρνάρια και άλλα είδη στα χαμηλότερα μέρη του φαραγγιού και στις ρεματιές που κατεβαίνουν από τις γύρω πλαγιές.
3. Δάση από τραχειά πεύκη, που απλώνονται στη κατώτερη και στη μέση ζώνη.
4. Δάση από κυπαρίσσια στη φυσική, γνήσια, αυτοφυή μορφή τους, που κυριαρχούν στη μέση και ανώτερη ζώνη του φαραγγιού.
5. Ψευδοαλπική ζώνη, που εμφανίζεται προς τις μεγάλες κορυφές, όπου τη θέση των δέντρων παίρνουν νανώδη φυτά, ανθεκτικά στο κρύο.
6. Υπάρχει τέλος, η βλάστηση των βράχων, τα λεγόμενα χα-σμόφυτα, που μπορεί να τα συναντήσει κανείς σε οποιοδήποτε υψόμετρο.
Η περιοχή των Λευκών Ορέων, όπου βρίσκεται το φαράγγι της Σα-μαριάς, είναι από τις πιο πλούσιες της Ελλάδας σε σπάνια είδη φυτών. Πάνω από 450 είδη φυτών βρίσκονται στη περιοχή του Εθνικού Δρυμού. Εβδομήντα από αυτά είναι ενδημικά είδη και υποείδη της Κρήτης, όπως ο δίκακτος , ο έβενος , η αμπελίτσα και η τραχεία πεύκη η κρητική. Το βούπλευρο και η μυοσοτίς είναι από τα φυτά που ζουν αποκλειστικά στο φαράγγι. Η ονοβρυχίς ,το ελίχρυσο και το κεφαλάνθηρο είναι από τα πολύ σπάνια που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Όλα αυτά τα είδη φυτών δίνουν τεράστια οικολογική αξία στον Εθνικό Δρυμό.
Η πανίδα του Δρυμού δεν υστερεί κι αυτή σε είδη ζώων, με πρώτο το σπανιότατο κρητικό Αγριοκάτσικο ή Αγρίμι. Άλλα σπάνια είδη της περιοχής είναι η Ζουρίδα, (κρητικό κουνάβι), ο Ασβός, η Νυφίτσα, ο Αγκαθοπόντικος, ο Μυωξός, ο Δασοπόντικος και τέλος ο σπανιότατος αγριόγατος ή Φουρόγατος. Όλα τα παραπάνω είναι ενδημικά υποείδη της Κρήτης.
Εκτός από τα σπάνια θηλαστικά υπάρχουν στο φαράγγι και ερπετά όπως η Βομβίνη και οι σαύρες.
Η πανίδα, όμως, του φαραγγιού είναι πλούσια και σε πουλιά. Μεγάλα και σπάνια αρπακτικά όπως ο Γυπαετός ,το Όρνιο, ο Χρυσαετός , και άλλα, ζουν και αναπαράγονται στη περιοχή του φαραγγιού ή στην ευρύτερη ζώνη. Συνολικά έχουν καταμετρηθεί 52 είδη πουλιών που φωλιάζουν ή απλά περνούν εποχιακά από τον Εθνικό Δρυμό Σαμαριάς .
Μέσα στο φαράγγι υπάρχουν σπήλαια, όπως ο Δαιμονόσπηλιος. Στη μέση του φαραγγιού υπήρχε παλαιότερα ο μικρός οικισμός Σαμαριά, από 6-7 σπίτια ξυλοκόπων. Ο οικισμός αυτός έχει εγκαταλειφθεί από το 1965, αφού είχε ανακηρυχθεί το φαράγγι σε Εθνικό Δρυμό.
Υπήρξε εξαιτίας της γεωφυσικής του μορφής ο τόπος σωτηρίας των γυναικόπαιδων κατά τη διάρκεια εχθρικών επιδρομών από τους Τούρκους.
Το όνομα Σαμαριά βγήκε από το Οσία Μαρία- Σία Μαρία- Σαμαριά μιας βυζαντινής εκκλησίας της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

Πολλοί τουρίστες επισκέπτονται το θαυμαστό αυτό φαράγγι για να θαυμάσουν τη γραφικότητα και το μεγαλείο του. Η προσπέλαση του γίνεται από τον Ομαλό (1050μ,) που είναι προσιτός με αυτοκίνητο και έχει τουριστικό περίπτερο. Στον Ομαλό υπάρχει τεράστιο σπήλαιο με εσωτερική λίμνη.
Κοντά στην τοποθεσία Ξυλόσκαλο βρίσκεται η εκκλησούλα του Αγ. Νικολάου, που είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια του ναού του Απόλλωνα.
Στην Αγία Ρούμελη μπορείτε να επισκεφθείτε τα ερείπια του ναού του Ταραίου Απόλλωνα, όπου έχουν βρεθεί πήλινα αγγεία της ρωμαϊκής εποχής, την εκκλησία της Παναγίας, με τα ωραία ψηφιδωτά του 1500 μ.Χ., χτισμένη πάνω στα ερείπια του ναού του Απόλλωνα και τη βυζαντινή εκκλησία κοντά σε πηγή, όπου σύμφωνα με την παράδοση ο Απόστολος Παύλος βάφτιζε τους χριστιανούς.

Μέσα στον Δρυμό δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις για παραμονή. Ο επισκέπτης μπορεί, όμως, να εξασφαλίσει ύπνο και φαγητό στα δύο, τρία μικρά ξενοδοχεία και εστιατόρια που βρίσκονται στο οροπέδιο Ομαλός , λίγο πριν από την είσοδο του φαραγγιού, και στη θέση Ξυλόσκαλο, όπου λειτουργεί και Μουσείο Φυσικής Ιστορίας για το Δρυμό.
Όλα αυτά λειτουργούν από την 1η Μαΐου και το τέλος Οκτωβρίου, που είναι και η περίοδος που ο Δρυμός είναι ανοιχτός στο κοινό και επιτρέπεται η κατάβαση στο φαράγγι. Τους υπόλοιπους μήνες η κατάβαση στο φαράγγι είναι επικίνδυνη γιατί το ποτάμι κατεβάζει πολλά νερά και φουσκώνει απειλητικά ύστερα από βροχή.
Το πέρασμα γίνεται ή με τα πόδια ή με γαϊδουράκια. Ένας πεζοπόρος για να το διανύσει χρειάζεται να βαδίσει περίπου 7 ώρες.

Η λαθροθηρία και η λαθραία βόσκηση, στα όρια του πυρήνα, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Ένα άλλο είναι η έλλειψη περιφερειακής ζώνης .

Ο Κρητικός καταναλώνει περισσότερο λίπος απ’ όλους, σχεδόν το τριπλάσιο από τον Αμερικανό και μιάμιση φορά περισσότερο από τους κατοίκους άλλων μασογοιακών περιοχών. Δηλαδή ο Κρητικός καταναλώνει λιπαρές ουσίες αλλά δεν τρώει ποτέ σπορέλαια! Καταναλώνει μόνο αγνό και γευστικό ελαιόλαδο! Κι επιπλέον, καταναλώνει σημαντική ποσότητα ελαιόλαδου χωρίς βράσιμο και τηγάνισμα, (ωμό) σε σαλάτες και παξιμάδι. Επίσης τρώει ελάχιστο κρέας, αρκετές ποσότητες ψωμιού, άφθονα φρούτα, όσπρια και λαχανικά και κρασί με το φαγητό του!!!
Ένα από την (καθημερινή) διατροφή του είναι ωμά λαχανικά, λάδι, ελιές και κρητικό παξιμάδι ενώ ένα από τα αγαπημένα του φαγητά είναι τα καλλιτσούνια.
Τα καλλιτσούνια θεωρούνται περισσότερο ως γλύκισμα, που σε παλιότερες εποχές ήταν απαραίτητο στο γιορτινό τραπέζι. Τα καλλιτσούνια είναι συνήθως στρογγυλά με εσοχές (τσιμπήματα) και ονομάζονται λυχναράκια, τετράγωνα διπλωτά ή τριγωνικά, πάλι διπλωτά.
Το τυρί είναι μια από τις αγαπημένες τροφές των Κρητικών, σε αντίθεση με το γάλα που συνήθως δεν το προτιμούν μετά από την παιδική και εφηβική ηλικία. Τα τυριά που παρασκευάζονται στο νησί είναι εξαιρετικής ποιότητας και γίνονται μόνο με γάλα προβάτου και αίγας. Γάλα από αγελάδα δεν χρησιμοποιούν ποτέ. Τα αιγοπρόβατα της Κρήτης είναι όλα ελευθέρας βοσκής και τρέφονται με χόρτα και βότανα. Μερικά από τα κρητικά τυριά είναι τα παρακάτω:
ΚΕΦΑΛΟΤΥΡΙ ΚΡΗΤΗΣ: γίνεται αποκλειστικά και μόνο από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα. Η γεύση του είναι αλμυρή και πικάντικη. Πριν καταναλωθεί ωριμάζει για τρεις μήνες. Είναι σκληρό και χρησιμοποιείται ως επιτραπέζιο αλλά τριμμένο πάνω σε ζυμαρικά.
ΤΟ ΤΥΡΙ ΤΗΣ ΔΙΚΤΗΣ: Το τυρί με χαμηλά λιπαρά φτιάχνεται ακόμη στην περιοχή του όρους Δίκτη, στις ορεινές περιοχές της επαρχίας Πεδιάδος, στο οροπέδια Λασιθίου και στα ορεινά του Μαραμπέλου, αλλά είναι πολύ δύσκολο να το βρείτε στο εμπόριο. Είναι αρκετά σκληρό, αλατισμένο, με έντονη πικάντικη γεύση.
ΓΡΑΒΙΕΡΑ ΚΡΗΤΗΣ: ένα πολύ νόστιμο τυρί με ιδιαίτερη ευχάριστη γεύση. Παρασκευάζεται από πρόβειο γάλα και διατίθεται στην αγορά μετά από ωρίμανση.
Άλλα κρητικά τυριά είναι η ΜΑΛΑΚΑ, το ΤΥΡΟΖΟΥΛΙ, ο ΣΚΛΗΡΟΣ ΑΝΘΟΤΗΡΟΣ, η ΜΥΖΗΘΡΑ ή ΜΑΛΑΚΟΣ ΑΝΘΟΤΗΡΟΣ, η ΦΕΤΑ, η ΞΙΝΟΜΥΖΗΘΡΑ, η ΓΑΛΟΜΥΖΗΘΡΑ ΧΑΝΙΩΝ, η ΞΥΓΑΛΑ και η ΣΤΑΚΑ.

Ένα παραδοσιακό φαγητό είναι ο ΝΤΑΚΟΣ.

Ο Ντάκος ή Κουκουβάγια είναι το χαρακτηριστικότερο κριθαρένιο παραδοσιακό παξιμάδι της Κρήτης. Σερβίρετε ως εξής: βρέχουμε λίγο το παξιμάδι με νερό για να μαλακώσει. Έπειτα ρίχνουμε πάνω του μια κουταλιά της σούπας Κρητικό ελαιόλαδο ή και παραπάνω – ανάλογα τα γούστα. Τρίβουμε μια φρέσκια ντομάτα και τη βάζουμε πάνω στο παξιμάδι. Προσθέτουμε αλάτι, ρίγανη και ψιλοκομμένη μυζήθρα (άλλο ένα παραδοσιακό προϊόν της Κρήτης). Ο Ντάκος είναι έτοιμος!!!

ΦΥΤΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ
Η Κρήτη θεωρείται ως μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιοχές της Ευρώπης καθώς στο νησί υπάρχουν 1734 διαφορετικά είδη φυτών τα οποία έχουν καταγραφεί ως αυτοφυή. Μάλιστα το 10% από αυτά τα είδη φυτών εμφανίζονται μόνο στην Κρήτη και σε καμιά άλλη περιοχή του πλανήτη. 66 αυτοφυή φυτά της Κρήτης θεωρούνται απειλούμενα και αναφέρονται στο κόκκινο βιβλίο των σπάνιων και απειλούμενων φυτών της Ελλάδος. Από τα αυτοφυή φυτά της Κρήτης τα 183 προστατεύονται από την ελληνική νομοθεσία, τα 23 από τη συνθήκη της Βέρνης και 14 από την Ευρωπαϊκή οδηγία περί οικοτόπων. Οκτώ από αυτά μάλιστα θεωρούνται πρώτης προτεραιότητας για προστασία. Στα είδη αυτά περιλαμβάνεται η ορχιδέα αλλά και ένα είδος φοίνικα.Τα περισσότερα από τα είδη αυτά βρίσκονται στο Νομό Χανίων, στην νησίδα Ήμερη Γραμβούσα, τα Φαλάσαρνα ,το Ελαφονήσι, την Άγρια Γραμβούσα, την περιοχή Λινοσέλι των Λευκών Ορέων στο Κουστογέρακο Ανατολικού Σελίνου, τη Σούγια την Αγία Ρουμέλη, την Σβουρηκτή Λευκών Ορέων, αλλά και στο το Βάι Λασιθίου και την Αγία Γαλήνη στο Ρέθυμνο.
Οι κυριότερες αιτίες για την εξαφάνιση ή την μείωση των φυτών αυτών είναι η υπερβόσκηση, , η αλλαγή χρήσεων γης και η επέκταση.

Γυπαετός Άλλη κοινή ονομασία: ΚοκκαλάςΠρόκειται για το πουλί με το μεγαλύτερο άνοιγμα φτερούγων στην Ευρώπη (270 εκ) και μήκος σώματος που κυμαίνεται μεταξύ 102-114 εκ. Στα ιδιάζοντα χαρακτηριστικά του ενήλικου περιλαμβάνονται το υπόλευκο κεφάλι και στήθος, οι τετράγωνες φτερούγες, η μαύρη πλάτη, η μακριά ουρά, το μακρύ μαύρο γένι και η άσπρο-κίτρινη ίριδα του ματιού που φέρει ένα κατακόκκινο δαχτυλίδι γύρω της. Το κεφάλι και το στήθος στις περισσότερες περιπτώσεις φαίνεται πορτοκαλί γιατί το είδος αυτό έχει τη συνήθεια να βάφει τα φτερά του κάνοντας λασπόλουτρο σε κοκκινόχωμα.Κατά την πτήση, τα δύο σημαντικότερα χαρακτηριστικά του είναι η μακριά ουρά με ρομβοειδές σχήμα και οι μακριές, μυτερές φτερούγες, που είναι συνήθως ελαφρά κυρτωμένες προς τα κάτω και τον διακρίνουν από άλλα μεγάλα αρπακτικά όπως το Όρνιο και ο Χρυσαετός. Το ανώριμο ξεχωρίζει από το μαύρο χρώμα του κεφαλιού του, το υπόλευκο στήθος, τις πλατύτερες φτερούγες, τη μαύρη πλάτη, την κοντύτερη ουρά, το μικρότερο μαύρο γένι και τέλος την καφέ ίριδα στο μάτι. Το συνολικό σχήμα του Γυπαετού θυμίζει σταυρό. Πολλές φορές πετά χαμηλά στα βράχια, ακολουθώντας το ανάγλυφο του εδάφους, οπότε μπορεί να εντοπισθεί πρώτα η σκιά του και μετά το ίδιο το πουλί.Η φωνή του είναι ένα χαρακτηριστικό σφύριγμα (μόνο όταν τα πουλιά πετάνε σε ζευγάρια) το οποίο όμως σπάνια το ακούμε.Ο κύριος βιότοπος του Γυπαετού είναι οι ανοιχτές εκτάσεις με αραιή βλάστηση, μεσαίου έως μεγάλου υψομέτρου (600 έως 3500 μ), όπου κατά κύριο λόγο αναζητά την τροφή του. Ο Γυπαετός παρατηρείται να πετά μόνος ή σε ζευγάρια αν και σε περιοχές όπου η πυκνότητα τους είναι μεγάλη όπως στα υψίπεδα του Λεσότο (Ν. Αφρική), της Αιθιοπίας και των Ιμαλαΐων συναντώνται και μικρές ομάδες Γυπαετών να τρέφονται στα σκουπίδια ακόμη και στα περίχωρα των χωριών. Η δίαιτά του αποτελείται κατά 70-90 τοις εκατό από κόκαλα κτηνοτροφικών ζώων κυρίως αιγοπροβάτων η μικρών άγριων οπληφόρων όπως αγριόγιδα και αγριοπρόβατα σε φυσικά ορεινά οικοσυστήματα. Τρέφεται όμως και με τρωκτικά και μεταναστευτικά πουλιά που βρίσκει νεκρά στο χιόνι. Έχει επίσης καταχωρηθεί στα είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση στο Ευρωπαϊκό και στο Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο Απειλούμενων Σπονδυλοζώων. Βασική αιτία της μείωσης των πληθυσμών του αποτελεί η έλλειψη τροφής που οφείλεται στην εγκατάλειψη της νομαδικής κτηνοτροφίας. Επιπλέον η φόνευση με σκοπό την ταρίχευση ή απλά την σκοποβολή αποτελεί σοβαρότατο πρόβλημα, καθώς για ένα είδος με τόσο αργό αναπαραγωγικό ρυθμό (ένας νεοσσός κάθε ένα –δύο χρόνια) και τόσο παρατεταμένη αναπαραγωγική περίοδο (οκτώ μήνες), είναι αδύνατο να αναπληρωθούν οι απώλειες που οφείλονται σε ανθρωπογενή αίτια. Σημαντικότατο κίνδυνο για την επιβίωση του είδους στην Κρήτη αποτελεί και η όχληση, καθώς λίγα είναι πια τα μέρη στην Κρήτη που έχουν απομείνει απρόσιτα, αφού την τελευταία δεκαετία και οι πιο απομονωμένες περιοχές έγιναν προσπελάσιμες εξαιτίας των πολλών δρόμων.

Όρνιο Άλλες κοινές ονομασίες: Καναβός, Σκάρα, Γύπας, Θράσα Μεγάλο και βαρύ αρπακτικό με άνοιγμα φτερούγων 260 εκ και μήκος σώματος 97-104 εκ. Όταν κουρνιάζει διακρίνεται χαρακτηριστικά το γυμνό από φτερά κεφάλι του με το κολάρο από λογχοειδή κοντά φτερά στη βάση του λαιμού. Τα φτερά του κολάρου είναι αυτά από τα οποία διακρίνεται κυρίως αν το πουλί είναι ενήλικο (με άσπρα κοντά φτερά) ή νεαρό (με καφέ μακριά φτερά). Υπάρχουν όμως κι άλλες διαφορές ανάμεσα στις ηλικίες. Το ενήλικο έχει ασπρογκρίζο κεφάλι και λαιμό, καφέ ως ασπρογκρίζο φτέρωμα, άσπρο-κίτρινο ράμφος, καφέ-κιτρίνη ίριδα. Το νεαρό πουλί έχει λευκό κεφάλι και λαιμό, κανελί φτέρωμα, μακρύτερα δάχτυλα στις άκρες των φτερούγων, μολυβί ράμφος, και καφέ ίριδα.Κατά την πτήση του, το Όρνιο διακρίνεται κυρίως από την κοντή ουρά και τις φαρδιές φτερούγες του. Συνήθως τα Όρνια γυροπετούν σε μεγάλους, αργούς κύκλους, εκμεταλλευόμενα τα θερμά ανοδικά ρεύματα αέρα, ώστε να κερδίσουν ύψος και κατόπιν πλανάρουν με ακίνητες φτερούγες (παθητική πτήση) διασχίζοντας έτσι μεγάλες αποστάσεις.Το Όρνιο τρέφεται με ψοφίμια κτηνοτροφικών ζώων μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους. Προτιμά κυρίως τα μαλακά μέρη των νεκρών ζώων, δείχνοντας ιδιαίτερη προτίμηση στα εντόσθια. Η οξεία του όραση, οι πτητικές του συνήθειες και κυρίως η αγελαία του συμπεριφορά το βοηθούν να εντοπίζει τα πτώματα πριν τη σήψη, γεγονός ιδιαίτερα ωφέλιμο σε θερμά κλίματα όπου τα νεκρά ζώα αποτελούν εστίες μόλυνσης. Μία ομάδα από 60-80 Όρνια μπορεί να καταναλώσει ένα κουφάρι προβάτου μέσα σε πέντε με 10 λεπτά ή ένα μεγάλο οπληφόρο (αγελάδα, άλογο κλπ.) σε τρεις με τέσσερις ώρες. O χώρος αναζήτησης τροφής εκτείνεται συνήθως σε ακτίνα 30-40 χλμ, αλλά μπορεί να φθάσει και μέχρι τα 200-300 χλμ.Σημαντικότερη απειλή για το Όρνιο θεωρείται η εγκατάλειψη της νομαδικής κτηνοτροφίας αφού αυτό σημαίνει ότι μειώθηκαν και τα πτώματα των αιγοπροβάτων που αποτελούσαν τροφή του είδους. Άλλες απειλές για το Όρνιο είναι το παράνομο κυνήγι και η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων.

Χρυσαετός Άλλες κοινές ονομασίες: Βιτσίλα, Πνιγαρά. Πρόκειται για το πλέον ισχυρό αρπακτικό της Ελλάδας, με άνοιγμα φτερούγων 185-220 εκ και μήκος σώματος 75-90 εκ. Όταν πετά διακρίνεται ο χρυσοκίτρινος λαιμός και η μακριά ουρά του. Το ενήλικο πουλί έχει χαρακτηριστικό χρυσαφί κεφάλι και αυχένα, το σώμα και οι φτερούγες του είναι ομοιόμορφα σκούρες από κάτω, ενώ από πάνω οι φτερούγες είναι πιο ανοιχτόχρωμες. Στην ουρά υπάρχουν επίσης ανοιχτόχρωμες ταινίες. Κατά τη νεαρή ηλικία ο Χρυσαετός έχει μαύρο κεφάλι και αυχένα, σκούρο σώμα με λευκές κηλίδες στις φτερούγες (στα δευτερεύοντα) και λευκή ζώνη στην ουρά. Κατά την παρατήρηση στο πεδίο αυτές οι λευκές κηλίδες στις φτερούγες και η λευκή ζώνη της ουράς διακρίνονται εύκολα. Σταδιακά καθώς ο νεαρός Χρυσαετός ενηλικιώνεται οι λευκές περιοχές σκουραίνουν.Ο Χρυσαετός γυροπετά επίσης όπως το Όρνιο, αλλά διαγράφει μικρότερους κύκλους γρηγορότερα από ότι το Όρνιο, ενώ οι φτερούγες του όταν παρατηρείται από μπροστά έχουν σχήμα V. Για το μέγεθός του είναι ιδιαίτερα ευκίνητο αρπακτικό, ικανό να εφορμά προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα. Συνήθως κυνηγά σε ζευγάρια. Χαρακτηριστικές είναι οι πτήσεις των Χρυσαετών την προ-αναπαραγωγική περίοδο όταν διαφημίζουν τα όρια της επικράτειας τους. Τα πουλιά παίρνουν μεγάλο ύψος και στη συνέχεια βυθίζονται με μαζεμένες τις φτερούγες. Η δίαιτα ενός Χρυσαετού αποτελείται από πουλιά και θηλαστικά μεσαίου μεγέθους, όπως φάσες, αγριοπερίστερα, καλιακούδες, πέρδικες, λαγούς, ακόμα και χελώνες που αναζητά σε βουνοπλαγιές, στα ξέφωτα του δάσους και σε ανοικτές εκτάσεις. Όταν δεν μπορεί να βρει ζωντανή άγρια τροφή, τρέφεται με μικρά αιγοπρόβατα αλλά και με νεκρά ζώα. Οι περιορισμένες ζημιές που προκαλούν οι Χρυσαετοί στα κοπάδια κάνει τους βοσκούς να τους αντιμετωπίζουν σαν απειλή, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιοι τους αντιμετωπίζουν ως κινούμενους στόχους. Σημαντική αιτία θανάτου αποτελούν και οι δευτερογενείς δηλητηριάσεις, καθώς οι Χρυσαετοί μερικές φορές καταναλώνουν νεκρά ζώα, άγρια σκυλιά, κουνάβια, κοράκια και λύκους, που δηλητηριάζονται από τον άνθρωπο γιατί θεωρούνται επιβλαβή. Εκτός από τα δολώματα και από το παράνομο κυνήγι, οι Χρυσαετοί κινδυνεύουν και από τη μείωση της λείας τους λόγω εντατικοποίησης της γεωργίας και εγκατάλειψης της ορεινής κτηνοτροφίας.

Σπιζαετός Άλλες κοινές ονομασίες: Φιλάδελφος, Στόρι, Σκαροβιτσίλα. Aν και μέτριου μεγέθους, ο αετός αυτός με άνοιγμα φτερούγων 145-165 εκ και μήκος του σώματος 55-60 εκ, είναι εξαιρετικά ισχυρός και μαχητικός. Το ενήλικο φαίνεται από επάνω μαύρο με λευκή πλάτη (λευκό V ανάμεσα στις φτερούγες), ενώ από κάτω έχει μαύρο σώμα και λευκό στήθος με κάθετες ραβδώσεις. Στην άκρη της ουράς διακρίνεται μια μαύρη ταινία. Το νεαρό άτομο διαφέρει επειδή στη ράχη έχει καφέ-υπόλευκο χρώμα και από κάτω κανελί στήθος με ραβδώσεις. Η ουρά είναι και αυτή καφέ με ελαφρές γραμμώσεις.Ο Σπιζαετός διακρίνεται για την ταχύτητά του κατά την πτήση και συνηθίζει να κυνηγά σε ζευγάρια. Ο Σπιζαετός τρέφεται με μεσαίου μεγέθους πτηνά όπως φάσες, αγριοπερίστερα, πέρδικες καθώς και μικρά θηλαστικά, όπως νυφίτσες, ποντίκια και σπανιότερα με ερπετά. Η όχληση στις περιοχές αναπαραγωγής από δραστηριότητες όπως διάνοιξη και χρήση δασικών δρόμων, υλοτομία κλπ αποτελούν τους κυριότερους κινδύνους για τη διατήρηση του Σπιζαετού. Οι μονοκαλλιέργειες και η εκτεταμένη χρήση γεωργικών φαρμάκων, αλλά και η υπερθήρευση έχουν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό των πληθυσμών που αποτελούν λεία για το Σπιζαετό ενώ απειλείται επίσης κι από τη λαθροθηρία.

Πετρίτης Αλλη κοινή ονομασία: Φάλκονας. Είναι από τα ταχύτερα είδη πουλιών στον κόσμο και το πλέον ισχυρό είδος γερακιού της Ελλάδας, με άνοιγμα φτερούγων 90-115 εκ και μήκος σώματος 35-50 εκ. Όταν κουρνιάζει διακρίνεται από τη μαύρη λωρίδα στο πλάι του κεφαλιού (σαν φαβορίτα ή μουστάκι), ενώ κατά την πτήση ξεχωρίζει από τις μυτερές φτερούγες και την κοντή ουρά που στενεύει στην άκρη.Το ενήλικο έχει μπλε-γκρι χρώμα επάνω και οριζόντιες γραμμώσεις στο στήθος. Όλα τα μέρη του σώματός που δεν είναι καλυμμένα με φτερά είναι κίτρινα (πόδια, κήρωμα, μάτια). Η ουρά έχει ομοιόμορφο χρώμα. Κατά τη νεαρή ηλικία ο Πετρίτης έχει σκοτεινό καφέ χρώμα από πάνω και κάθετες ραβδώσεις στο στήθος. Τα ακάλυπτα από φτερά μέρη του σώματος του είναι γκρι, ενώ η ουρά έχει μια ανοιχτόχρωμη ταινία στην άκρη. Ο Πετρίτης πετάει συχνά σε ευθεία γραμμή με ενεργητική πτήση, αποκτώντας μεγάλη ταχύτητα (μπορεί να φθάσει τα 400 χλμ/ώρα).Τρέφεται κυρίως σε ανοιχτές εκτάσεις κυνηγώντας μικρού ή μεσαίου μεγέθους πτηνά που πιάνει πάντα στον αέρα με την μέθοδο της ενέδρας.Οι Πετρίτες θεωρούνται δείκτες της υγείας των οικοσυστημάτων, καθώς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στα εντομοκτόνα που συσσωρεύουν στο σώμα τους. Η υπερβολική χρήση των εντομοκτόνων (όπως το DDT και το Dieldrin) στο παρελθόν είχε ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση ή ακόμη και την εξαφάνιση τοπικών πληθυσμών. Επιπλέον, οι Πετρίτες απειλούνται από το παράνομο κυνήγι και το παράνομο εμπόριο αυγών και νεοσσών.

Μαυροπετρίτης Άλλες κοινές ονομασίες: Βαρβάκι, Κουστογέρακο, Θαλασσογέρακο, Φαλκόνι. Ο Μαυροπετρίτης είναι γεράκι μεσαίου μεγέθους, με άνοιγμα φτερούγων 84-103 εκ και μήκος σώματος 36-40 εκ. Για την Ελλάδα είναι πολύ σημαντικό είδος αφού πολύ μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού του Μαυροπετρίτη που φθάνει πιθανώς και 80 τοις εκατό φωλιάζει σε βραχώδη νησιά της χώρας μας.Όταν κουρνιάζει οι φτερούγες του φαίνονται να προεξέχουν της ουράς. Κατά την πτήση διακρίνονται χαρακτηριστικά οι μυτερές φτερούγες και η μακριά ουρά, ενώ επιδεικνύει εξαίρετη ευελιξία στον αέρα. Η λεπτή, διαπεραστική φωνή του είναι επίσης χαρακτηριστική. Το ενήλικο απαντάται σε δύο χρωματικές φάσεις: είτε κατάμαυρο, είτε μαύρο από πάνω και καφέ-κόκκινο από κάτω, με ραβδώσεις μόνο στο στήθος. Πριν την ενηλικίωσή του ο Μαυροπετρίτης έχει χρώμα καφέ-μαύρο από πάνω και πολλές καστανές ραβδώσεις από κάτω. Το είδος αυτό διαχειμάζει σε περιοχές της Ανατολικής Αφρικής (Μαδαγασκάρη κλπ.) και μεταναστεύει την Άνοιξη στην Μεσόγειο για να φωλιάσει ομαδικά. Διακρίνεται για τις έντονα αγελαίες συνήθειες και σπάνια παρατηρείται να κυνηγά μόνο του. Ο Μαυροπετρίτης τρέφεται με μεγάλα έντομα, κυρίως σκαθάρια, μέχρι τον Αύγουστο, οπότε αρχίζει η φθινοπωρινή μετανάστευση των πουλιών, τα οποία αποτελούν την ιδανική τροφή για τους νεοσσούς. Οι κυριότερες απειλές που αντιμετωπίζει ο Μαυροπετρίτης είναι η τουριστική αξιοποίηση των μικρών νησίδων με αποτέλεσμα την υποβάθμιση ή την καταστροφή των θέσεων φωλιάσματος και την έντονη όχληση κατά την περίοδο αναπαραγωγής. Παράλληλα, το παράνομο κυνήγι και η συλλογή των αυγών και των νεοσσών του (για κατανάλωση) αποτελεί δυστυχώς ακόμη σοβαρή αιτία μείωσής του σε ορισμένα δορυφορικά νησιά της Κρήτης, ενώ υπάρχουν υποψίες και για δηλητηριάσεις από τα εντομοκτόνα που συγκεντρώνουν οι Μαυροπετρίτες στο σώμα τους μέσω της τροφικής αλυσίδας.

ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΝΙΑ

ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΝΙΑ
Το νερό στο Νομό ΧανίωνΟ Νομός Χανίων έχει την τύχη να έχει επάρκεια νερού στο μεγαλύτερο μέρος του, χάρις στην ευεργετική λειτουργία του ορεινού όγκου των Λευκών Ορέων, απ' όπου πηγάζει το σύνολο σχεδόν του υδάτινου δυναμικού του Νομού.
Ο Νομός Χανίων έχει και δυο (μικρές για τα δεδομένα της υπόλοιπης Ελλάδας) λίμνες, στην Αγιά και στον Κουρνά, που αποτελούν σημαντικούς υγρότοπους μεγάλης σημασίας σταθμούς για τα μεταναστευτικά πουλιά στο ταξίδι τους από και προς την Αφρική, κάθε άνοιξη και φθινόπωρο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στη λίμνη της Αγιάς έχουν παρατηρηθεί πάνω από 200 διαφορετικά είδη πουλιών (ενδημικά και αποδημητικά). Οι υγρότοποι αυτοί, μαζί με τους μικρούς ποταμούς του Νομού μας αποτελούν σημαντικές περιοχές για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και της οικολογικής ισορροπίας. Και πέρα από αυτό, συμβάλλουν στην ύδρευση, την άρδευση, τη διατήρηση της γεωργικής παραγωγής του νομού μας.
Προβλήματα του νερού στα ΧανιάΟι πηγές νερού και οι υγρότοποι των Χανίων αντιμετωπίζουν αρκετά προβλήματα:
· Μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και των επιφανειακών υδάτων σε αρκετές περιπτώσεις από την κατάχρηση φυτοφαρμάκων, χημικών λιπασμάτων, απόβλητα ελαιουργείων κλπ.
· Υπεράντληση και κατασπατάληση νερού: Άμεσος είναι ο κίνδυνος για τη λίμνη Κουρνά από τα σχέδια για τη χρήση του νερού της από το Ρέθυμνο, καθώς το μισό σχεδόν νερό του Ρεθύμνου χάνεται στο δρόμο από διαρροές και παράνομες συνδέσεις. Αλλά και η λίμνη της Αγιάς αντιμετωπίζει πρόβλημα υπεράντλησης κυρίως το καλοκαίρι, εξαιτίας κάποιων λαθεμένων αγροτικών πρακτικών, όπως το πότισμα σε ώρες μεγάλης ζέστης (που είναι καταστροφικό και για τα φυτά) ή η αντικατάσταση παραδοσιακών καλλιεργειών (π.χ. η ξερική ελιά) με άλλες που απαιτούν πολύ νερό. Η υπερπαραγωγή προϊόντων τα οποία τελικά καταλήγουν στις χωματερές επίσης συμβάλλει στην κατασπατάληση του υδάτινου δυναμικού του Νομού μας.
· Καταστροφή υγροτόπων: Τα μπαζώματα (λίμνη Αγιάς) και άλλες αυθαίρετες δραστηριότητες στις όχθες τω υγροτόπων τους απειλούν με άμεση καταστροφή, η οποία δεν θα έχει συνέπεια μόνο στα ζώα και στα φυτά αλλά και στους ίδιους τους ανθρώπους με την οικονομική καταστροφή που θα υποστούν και με την έλλειψη νερού που θα αντιμετωπίσουν.
· Αποδάσωση κλιματική αλλαγή: Η καταστροφή των δασών με τις πυρκαγιές ή τα αυθαίρετα οδηγεί σε πλημμύρες το χειμώνα αλλά και σε μείωση του υδροφόρου ορίζοντα. Ήδη, κάποιες περιοχές του νομού μας εμφανίζουν σημάδια ερημοποίησης, όπως τονίζουν ειδικοί επιστήμονες. Όλα αυτά οδηγούν σε αλλαγή του μικροκλίματος και συμβάλλουν στη χειροτέρευση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Και γίνονται ακόμη χειρότερα σε συνδυασμό με την εκπομπή των ρύπων από την καύση πετρελαίου στην Ξυλοκαμάρα (ΔΕΗ).
Απέναντι σε όλα αυτά, δεν πρέπει να υπάρχει κανένας εφησυχασμός. Χρειάζεται αλλαγή της προσωπικής στάσης του καθενός μας απέναντι στο νερό και τους υγρότοπους, χρειάζεται κινητοποίηση δράση για την προστασία των υδάτινων αποθεμάτων, απαιτείται η λήψη και νομοθετικών μέτρων και η κινητοποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του κράτους. Η θέσπιση επιτέλους ενιαίων διαχειριστικών φορέων για κάθε λεκάνη απορροής (6 συνολικά στο νομό) σε αντικατάσταση των 48 σημερινών φορέων που διαχειρίζονται σήμερα τα νερά του νομού μας είναι κάτι επιβεβλημένο. Η θέσπιση ενιαίων διαχειριστικών φορέων στην Αγιά και στον Κουρνά, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων (Δήμων, Νομαρχίας, ΟΑΔΥΚ, ΔΕΗ αλλά και ΜΚΟ) μπορεί να είναι μια καλή αρχή.
Γιατί σήμερα μπορεί να έχουμε νερό στα Χανιά, θα έχουμε όμως κι αύριο;

Οι κάτοικοι των Χανίων τηρούν τα παραδοσιακά έθιμα.

Παραδοσιακά έθιμα του Πάσχα:οι Χανιώτες το Πάσχα φτιάχνουν παραδοσιακό χανιώτικο τσουρέκι,στολίζουν τη μεγάλη Τετάρτη τα σπίτια τους και βάφουν τα πασχαλινά αυγά τη μεγάλη Πέμπτη

Χριστουγεννιάτικα έθιμα:τα χριστουγεννιάτικα έθιμα δεν είναι τόσα πολλά ,όσο είναι του Πάσχα:, στολίζουν τα χριστουγεννιάτικα τους δέντρα οι γυναίκες συγυρίζουν τα σπίτια τουςκαι φτιάχνουν μελομακάρονα,κουραμπιέδες και άλλα σπιτικά γλυκά

Παραδοσιακές θρησκευτικές γιορτές:στις 21Αυγούστου γιορτάζει η Παναγία .Μερικά χωριά έχουν το έθιμο, να τιμούν την Παναγία κάνοντας πανηγύρια

ΚΡΙ-ΚΡΙ

Το Κρι – κρι ή αίγαγρος ή αγρίμι όπως το έλεγαν οι παλιότεροι ή Capra aegagrus cretensis όπως λέγεται επιστημονικότερα είναι ένα άγριο ζώο που υπάρχει μόνο στο νησί της Κρήτης και ζει κυρίως στα βουνά, στις Κρητικές Mαδάρες. Παλαιοτέρα είχε μόνο την ονομασία αίγαγρος ή ΄΄αγρίμι΄΄, ενώ το θηλυκό είχε την ονομασία ΄΄Σανάδα΄΄. Ο αίγαγρος από την αρχαιότητα ακόμη ήταν το πιο χαρακτηριστικό ζώο της Κρήτης. Το όνομα ΄΄Κρι – Κρί΄΄ λέγεται ότι το πήρε τη δεκαετία του 50 όταν ένας κρητικός έκανε δώρο ένα ζώο στον πρόεδρο των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν. Ο πρόεδρος δέχτηκε το δώρο και κάλεσε λένε τον ίδιο τον Κρητικό στην Αμερική για να του το δώσει αυτοπροσώπως . Ο Κρητικός μαζί με το αγρίμι ξεκίνησε το μακρινό υπερατλαντικό ταξίδι. Αφού πέρασε πρώτα από την Αθήνα και έκανε επίδειξη του ζώου στους δρόμους της πόλης πήγε στην Αμερική. Εκεί ο Κρητικός πήρε από τον πρόεδρο σαν δώρο ένα τουφέκι. Ο πρόεδρος τότε παρέδωσε το ζώο σε κάποιο πάρκο. Λένε ακόμη ότι το ζώο μετά από κάποιους μήνες πέθανε αφού του έλειπε το άγριο τοπίο των Λευκών Ορέων και του Φαραγγιού της Σαμαριάς.Τα ζώα αυτά σχηματίζουν ομάδες των δύο έως και πέντε ατόμων. Πολλά αρσενικά όμως είναι μοναχικά ζώα τον περισσότερο καιρό. Υπάρχει μια ιεραρχία στην αγέλη, με τα μεγαλύτερα σε μέγεθος σώματος αρσενικά να κυριαρχούν στα μικρότερα ζώα. Όλα τα αρσενικά ζώα από ενός έτους και πάνω επιβάλλονται ιεραρχικά σε όλα τα θηλυκά, ανεξάρτητα από την ηλικία και το μέγεθος.

Η λίμνη του Κουρνά είναι μια από τις λίμνη του Κουρνά είναι μια από τις δύο λίμνες που υπάρχουν στην Κρήτη. Καλύπτει μια συνολική έκταση 16 στρεμμάτων περίπου και το βάθος της είναι γύρω στα 25 μέτρα. Το όνομα της λίμνης προέρχεται από την αραβική λέξη για τη λίμνη. Πυκνή βλάστηση περιβάλλει τη γραφική λίμνη και η νοτιοανατολική όχθη καλύπτεται με ελαιόδεντρα. Η λευκή άμμος που υπάρχει δίπλα στη λίμνη την κάνει κατάλληλη για κολύμπι, ενώ λίγο πιο πέρα υπάρχουν καφετέριες.

ΦΑΡΑΓΓΙ ΣΑΜΑΡΙΑΣ γίνεται με οργανωμένες εκδρομές. Η είσοδος του φαραγγιού βρίσκεται στην τοποθεσία Ξυλόσκαλο, ποΤο Φαράγγι της Σαμαριάς είναι αναμφισβήτητα το διασημότερο της Κρήτης, και όχι μόνο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο, ομορφότερο και επιβλητικότερο φαράγγι ολόκληρης της Ευρώπης. Το μήκος του φτάνει τα 18χλμ.! Αποτελεί ένα σημαντικό βιότοπο με σπάνια χλωρίδα και πανίδα. Τα ονειρεμένα τοπία που αντικρίζει κανείς καθώς διαβαίνει το φαράγγι είναι ανεπανάληπτα και μοναδικά. Το φαράγγι έχει ανακηρυχθεί ως Εθνικός Δρυμός Λευκών Ορέων από το 1962, ενώ το 1973 ανακηρύχθηκε ως τόπος ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους. Κάθε χρόνο περισσότεροι από τριακόσιες χιλιάδες φυσιολάτρες από όλο τον κόσμο το διαβαίνουν. Η διάσχισή του διαρκεί 6 έως 8 ώρες και συνίσταται να υ είναι και το υψηλότερο σημείο του οροπεδίου του Ομαλού. Από εκεί ξεκινά μια μαγευτική διαδρομή. Τα τοπία εναλλάσσονται και η φύση αποκαλύπτει το μεγαλείο της. Αιωνόβια κυπαρίσσια και τεράστια δένδρα, πηγές με κρυστάλλινο πόσιμο νερό, θεόρατοι βράχοι και πανύψηλα βουνά (2.000 μέτρα), μαγεύουν κάθε πεζοπόρο. Υπολογίζεται ότι στο φαράγγι της Σαμαριάς υπάρχουν περίπου 450 είδη της Κρητικής χλωρίδας, από τα οποία 70 φύονται μόνο σε αυτό. Επίσης, εκεί ζει το Κρητικό αγρίμι, το κυριότερο είδος της Κρητικής πανίδας, που απειλείται με εξαφάνιση. Είναι ένα όμορφο και λεβέντικο ζώο που ζει ελεύθερο μόνο στον Εθνικό Δρυμό. Στη μέση περίπου της διαδρομής βρίσκεται το χωριό Σαμαριά, που σήμερα είναι ακατοίκητο. Κατά τη διάρκεια της ξεχωριστής αυτής διαδρομής υπάρχουν και πολλά στενώματα, που ονομάζονται ΄΄πόρτες΄΄. Το στενότερο, γνωστό ως Σιδερόπορτα, έχει πλάτος τρία μέτρα και το κατακόρυφο ύψος των δύο πλευρών φτάνει μέχρι και τα 700 μέτρα. Τοπία άγρια και απειλητικά που όμως αξίζει να δεις. Το τέλος της διαδρομής καταλήγει σ’ ένα ξερό χείμαρρο. Τότε το φαράγγι «ανοίγει» και φανερώνει ένα άλλο έρημο χωριό, την Αγία Ρούμελη. Εκεί, είναι και η έξοδος του φαραγγιού προς το Λιβυκό πέλαγος. ΦΑΡΑΓΓΙ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ Βρίσκεται στην δυτική πλευρά των Λευκών Ορέων, στην επαρχία Σελίνου και πήρε το όνομά του από το ομώνυμο χωριό που είναι κτισμένο κοντά στην είσοδό του. Το μήκος του φτάνει τα 7,5 χλμ. και η διάσχισή του διαρκεί περίπου τρεις ώρες. Η διαδρομή είναι πανέμορφη, καθώς το φαράγγι διακρίνεται για την βλάστησή του και τα σπάνια φυτά που φύονται σε αυτό. Στην έξοδό του λειτουργεί ένα τουριστικό περίπτερο, όπου μπορείτε να ξεκουραστείτε, κι έπειτα αν δεν σας περιμένει εκεί κάποιο αυτοκίνητο, να συνεχίσετε την πορεία σας ως το χωριό Σούγια και να απολαύσετε το μπάνιο σας στην υπέροχη παραλία του που βρέχεται από το Λιβυκό πέλαγος. ΦΑΡΑΓΓΙ ΑΡΑΔΑΙΝΑΣ Πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέρονται Σφακιανά φαράγγια. Βρίσκεται στις νότιες πλαγιές των Λευκών Ορέων και κοντά στο ερειπωμένο χωριό Αράδαινα. Η είσοδός του βρίσκεται κοντά σε μια σιδερένια γέφυρα που ενώνει τις δυο πλευρές του φαραγγιού. Εκεί, θα δείτε ένα παλαιό πετρόκτιστο μονοπάτι που θα σας οδηγήσει στο πυθμένα του φαραγγιού. Η διαδρομή διαρκεί δυόμισι περίπου ώρες και θα σας γεμίσει με μοναδικές εικόνες. Θεωρείται ένα από τα επιβλητικότερα φαράγγια της Κρήτης και διακρίνεται για την άγρια ομορφιά του. Η έξοδός του βρίσκεται στην παραλία Μάρμαρα, όπου μπορείτε να απολαύσετε το μπάνιο σας. ΦΑΡΑΓΓΙ ΕΛΥΓΙΑ Είναι ένα ιδιαίτερο φαράγγι των Σφακίων καθώς έχει διαδρομές για αρχάριους πεζοπόρους, αλλά ενδείκνυται και για έμπειρους ορειβάτες. Η διαδρομή ξεκινά από το χωριό Άγιος Ιωάννης Σφακίων και μετά από μιας ώρας πεζοπορία φτάνει κανείς στην τοποθεσία Κορμοκόπος όπου αρχίζει η κάθοδος για τη διάσχιση του φαραγγιού. Μετά από δυόμισι ώρες πεζοπορίας, ανάμεσα στην υπέροχη φύση καταλήγει κανείς στην αμμουδιά της Αγίας Ρούμελης. Αυτή η διαδρομή καλύπτει το μισό φαράγγι. Αν επιθυμείται να διασχίσετε όλο τον Ελυγιά χρειάζεστε δυο ημέρες και φυσικά έναν έμπειρο οδηγό. Θα ξεκινήσετε από το οροπέδιο του Ομαλού, θα φτάσετε στην τοποθεσία Ποταμός και από εκεί θα κατεβείτε στον πυθμένα του φαραγγιού, για να καταλήξετε στην παραλία του Λιβυκού πελάγους. Η διαδρομή Ομαλός – Ποταμός διαρκεί 6 περίπου ώρες και μετά χρειάζονται άλλες τόσες ώρες για να βγείτε στην παραλία. ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΡΥΠΗΤΗΣ Άλλο ένα μεγάλο και δύσβατο μονοπάτι των Χανίων. Η διάσχισή του διαρκεί μιάμιση μέρα και γίνεται μόνο με την συνοδεία έμπειρου οδηγού. Το φαράγγι διαθέτει πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Τα εντυπωσιακά τοπία του και η άγρια ομορφιά του προκαλούν δέος. Η διαδρομή του ξεκινά από το οροπέδιο του Ομαλού, φτάνει στην κορυφή Γκίγκιλος (1400 υψόμετρο) και έπειτα από πεζοπορία έξι περίπου ωρών καταλήγει στο χωριό Σούγια. ΦΑΡΑΓΓΙ ΙΜΠΡΟΥ Το φαράγγι Ίμπρος είναι μικρό αλλά διακρίνεται για την εξαιρετική του ομορφιά. Χαρακτηριστικό του είναι ότι η διάσχισή του μπορεί να πραγματοποιηθεί καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου. Η είσοδός του βρίσκεται στο χωριό Ίμβρος των Σφακίων σε υψόμετρο 780 μέτρων. Έχει μήκος 8 χλμ. και η διάβασή του διαρκεί δυόμισι περίπου ώρες. Οι επιβλητικές ΄΄πόρτες΄΄ τα στενώματα δηλαδή των κατακόρυφων βράχων, προκαλούν δέος στον κάθε πεζοπόρο, καθώς σε ορισμένα σημεία γίνονται τόσο στενά που κλείνουν τη θέα προς τον ουρανό. Η έξοδος του φαραγγιού βρίσκεται στον δρόμο που συνδέει τη Χώρα των Σφακίων με το Φραγκοκάστελλο.